هیچ کاری، هرچقدر هم که مهم بود، مانع حضور سر وقت او برای نظافت نمی شد. سفره می انداخت و جمع می کرد. غذا و چای، آماده و تقسیم می کرد. خیلی تمیز ظرف ها را می شست. سنگر، محوطه و حتی دستشویی و توالت ها را به دقت نظافت و ضدعفونی می کرد.
شاید بعضی ها چنین اَعمالی را برای یک فرماندۀ شاخص نظامی جایز نمی دانستند، اما حاج احمد منطق دیگری داشت. او می گفت: <<فرمانده کسیه که توی خط مقدم، برادر بزرگ تره و در سایر مواقع، کمترین و کوچک ترین برادر بچه رزمنده هاست.>> حاج احمد با این رفتار خود بر قلب های بچه ها حکومت می کرد.
عکس تازه منتشر شده از جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان در مریوان