آغاز امامت موعود بشریت بر همگان مبارک

ابوهاشم جعفری می گوید به ابی محمد (امام حسن عسکری) گفتم
جلالت شما مانع از سؤالم می شود، آیا اجازه سؤال به من می دهید؟
حضرت فرمود: سؤال کن عرض کردم ای آقای من! آیا برای شما فرزندی است ؟ فرمود: آری
گفتم اگر اجل شما برسد کجا می توانم از او جستجو کنم؟ امام عسکری(ع) فرمود در مدینه.

(حدیث اول) عن أبی هاشم الجعفری قال: قلت لأبی محمد (ع) جلالتک تمنعنی من مسألتک، فتأذن لی أن أسألک؟ فقال: سل، قلت: یا سیدی هل لک ولد؟ فقال: نعم، فقلت: فإن بک حدث فأین أسأل عنه؟ فقال: بالمدینة
کافی ج 1 ص 328 ح 2

محمد بن علی بن بلال می گوید: از جانب امام حسن عسکری علیه السلام، دو سال پیش از وفاتش پیامی به من رسید که از جانشین بعد از خود به من خبر داد، بار دیگر سه روز پیش از وفاتش پیامی رسید و از جانشین بعد از خود به من خبر داد.

(حدیث دوم) محمد بن علی بن بلال قال : خرج الی من أبی محمد(ع) قبل مضیه بسنتین یخبرنی بالخلف من بعده، ثم خرج الی قبل مضیه بثلاثة أیام یخبرنی بالخلف من بعده
الکافی ج1 ص328 ح 1
الإرشاد الشیخ المفید ج2، ص348
معجم الاحادیث المعتبره ج 2 ص 313

نکته: محمد بن علی بن بلال در جمع بندی نهایی ثقه است.
11278 - محمد بن علی بن بلال: ثقة من أصحاب العسکری عrlm; ... و المتلخص من جمیع ما ذکرنا، أن الرجل کان ثقة مستقیما و قد ثبت انحرافه و ادعاؤه البابیة و لم یثبت عدم وثاقته، فهو ثقة، فاسد العقیدة، معجمrlm; رجالrlm; خوئی ج : 16 ص 309 الی 312

عبدالله بن جعفر حمیری از محمد بن عثمان [دومین نائب خاصه حضرت] سوال کردم که آیا صاحب الامر را دیده ای؟ وی پاسخ داد: بلی و آخرین مرتبه در بیت الله الحرام و دعا می فرمود: خداوندا وعده ای را که به من داده ای، به انجام رسان.

(حدیث سوم) عن الحمیری قال سالت محمد بن عثمان العمری فقلت له : هل رایت صاحب هذا الامر قال : نعم، و آخر عهدی به عند بیت الله الحرام و هو یقول: اللهم انجز لی ما وعدتنی.
الفقیه ج 2 ص 520 ذیل حدیث 3115
کمال الدین ج 2 ص 440
بحارالانوار ج 52 ص 30

چهار خبر صحیح و معتبر دیگر با همین مضمون و یا مضمون نزدیک وارد شده است.
بحارالانوار ج 52 ص 26 و کمال الدین ج 2 ص 435
بحارالانوار ج 52 ص 30 و کمال الدین ج 2 ص 440
و الفقیه ج 2 ص520 [دو سند صحیح ذیل ح 3115 ] و الغیبه للطوسی ص 251

و آنچه گفته شده در تکذیب مدعی مشاهده سندا ضعیف است. و حتی اگر مقبوله باشد محل و مجرا و شرایط خودش را دارد که بخاطر طولانی نشدن از طرح آن خودداری می شود.

ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) از پدران بزرگوارش روایت می کند پیامبر اکرم فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند اوّلشان تو هستی یاعلی! و آخرین آنان قائم است. و او همان است که خدا به دست او شرق و غرب زمین را فتح می کند.>>

(حدیث چهارم) عن الثمالی عن علی بن الحسین عن ابیه عن جده قال رسول الله صلّی اللّه علیه و آله: الأئمّة بعدی اثنا عشر أوّلهم أنت یا علی، و آخرهم القائم الذی یفتح اللّه علی یده مشارق الأرض و مغاربها
کمال الدین صدوق ج 1 ص 282
امالی الصدوق ص 111
العیون الاخبار ج 1 ص 65
بحارالأنوار ج 52 ص ص 378

راوی می گوید امام صادق(ع) فرمود:
اگر از امام و صاحب تان به شما غیبتی رسید، آن را انکار نکنید.

(حدیث پنجم) عن علی بن حکم عن ابی ایوب الخراز عن محمد بن مسلم
قال سمعت اباعبدالله (ع) یقول: إن بلغکم عن صاحبکم غیبة فلا تنکروها
الکافی ج 1 ص 339 ح 10

عن ابن ابی عمیر عن ابی ایوب الخراز عن محمد بن مسلم
قال سمعت اباعبدالله (ع) یقول: إن بلغکم عن صاحبکم غیبة فلا تنکروها

الکافی ج 1 ص340 ح 15 (سند صحیح)
غیبة النعمانی 188 ح 42
إثبات الهداة ج 3 ص 444 ح 22

عن أبی بصیر قال : قال قال أبوعبدالله (ع) إن بلغکم عن صاحبکم غیبة فلا تنکروها
الغیبة الطوسی ج 1 ص161
البحار ج51 ص 146 ح 15
إثبات الهداة ج 3 ص 439 ح 1

که این مضمون شریف از طرق مختلف و نهایتا از دو صحابی عالیقدر ابوبصیر و محمد بن مسلم نقل شده و به امام صادق(ع) می رسد.

اسحاق بن عمار روایت می کند که امام صادق(ع) فرمود: حضرت قائم دو غیبت دارد: یکی کوتاه و دیگری طولانی است. در غیبت نخست از مکان حضرت کسی آگاه نیست مگر شیعیان خاص و در غیبت دوم مکان وی را نمی داند مگر موالیان خاص آن حضرت.
(حدیث ششم) عن اسحاق بن عمار قال قال ابوعبدالله (ع) للقائم غیبتان احداهما قصیرة و الاخری طویلة، الغیبة الاولی لا یعلم بمکانه فیها الا خاصة شیعته و الاخری لا یعلم بمکانه فیها الا خاصة موالیه
الکافی ج 1 ص340 ح 15 ح 19
بحار الأنوار ج 53 ص 324
إثبات الهداة ج 5 ص 58
غیبة النعمانی ص 170 باب 10 ح 1(با تفاوت اندک)

و اینها حقیقتا فقط مشتی است نمونه خروار از روایات معتبر شیعه و سنی در دوازده جانشین در کلام پیامبر (ص) وقوع ولادت حضرت حجت(عج) و مشاهده نائبان حضرت و دیگر اشخاص از کنیزان و اصحاب و مردم و.. و مسئله غیبت صغری و کبری و توجه ما به وظایف کلی و فردی است. حسبنا قوله تعالی: فماذا بعد الحق إلا الضلال فأنی تصرفون (یونس/32) والسلام علیکم.