- اگر امیرالمؤمنین (ع) از زمان شهادت باخبر بودند چرا به مسجد رفتند؟
- پیام تسلیت فرمانده ستاد نیروی دریایی ارتش پاکستان برای حادثه شناور کنارک
- نیروی دریایی مقتدرتر از قبل ماموریتهای محوله را انجام خواهد داد
- کلیه یگانهای نهاجا مستقر در تهران به دستگاه ضد عفونی کننده مه پاش تجهیز شدند
- ناوشکنهای نداجا؛ نماد صلابت ایران در دریاهای آزاد
- سامانه دفاع بیولوژیکی قائم نهاجا رونمایی شد
- فرار ملکه انگلیس از مرگ کرونایی به یک قلعه+ عکس
- نگاهی به انتخاب شعارهای ۲۱ سال اخیر رهبر انقلاب
- بهبودی شرایط بالینی بیماران کرونایی در بیمارستان هاجر
- سامانه ضدهوایی ارتش؛ قاتل موشکهای کروزو پهپادهای مهاجم دشمن+تصاویر
آخرین مطالب
امکانات وب
بار دیگر مدافع حرمی عطر و بوی حرم حضرت زینب (س) را برایمان به ارمغان آورده بود. برای وداع با پیکر شهید پا به حسینیه معراج الشهدای تهران گذاشتیم.
صدای گریه مردی(فرزاد قاسم زاده برادر شهید) توجه همه را جلب کرده بود. حال خودش را نمی شناخت. آنقدر بغض در گلو داشت که بلندبلند درد دل می کرد. می گفت <<روز اربعین در کربلا بودم که به من زنگ زد و گفت داداش! زیارتت قبول باشه. منم به زودی برمی گردم و میام کنارتون. یدالله مثل همیشه بر قولش ماند و امروز آمد.>>
به اینجا که رسیدیم نمی دانم چه اتفاقی افتاد ناگهان حاضرین صبرشان تمام شد؛ گویی دل پرغصه جمع برای آتش گرفتن نیاز به یک جرقه داشت و آخرین خاطره این برادر از برادر شهیدش اشک و آه همه را درآورد.
ما را در سایت عشق جانان- دوستان همراه دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 5hekmat1390e بازدید : 226